Test Antayli na Wilka Latającego

Gość

Mała polana tuż nad urwiskiem, pokryta cienką warstwą starego śniegu, a pod nim zaczyna już rosnąć trawa. Wiatr tutaj jest całkiem mocny, i czasami trudno ustać. Urwisko jest jednym z najwyższych w okolicach - nikt nie chce stąd spaść. Pod urwiskiem jest morze bijące o kamienną ścianę.

Antayla przybyła tutaj, kiedy usłyszała o teście na wilka latającego - chciała wypróbować swoje umiejętności. Podeszła do kantu i popatrzała na dół, na fale rozbijające się o ścianę urwiska. Nagle mocny wiatr uderzył w jej twarz, a ona się prawie przewróciła do tyłu. Po chwili jednak zrezygnowała z siedzenia w tamtym miejscu i weszła głębiej na polane.

Verdana przyszedł tu lekkim krokiem. Zobaczył swojego 'ucznia'. Podszedł do wadery.
- Czy my się znamy? - Zapytał - Antayla, czyż nie?
To prawda, zapamiętał ją. Usiadł i zaczął się przyglądać.
- Na jaką rangę chce panna zdawać? - Zapytał znów.
Był najzupełniej spokojny. Test nie będzie za łatwy, lecz będzie.

Gość

Antayla kiwnęła tylko lekko głową i się uśmiechnęła - Na Wilka Latającego. - powiedziała i machnęła kilka razy ogonem. Nagle zaczął wiać mocny wiatr, a wader obróciła się w stronę wiatru. Teraz już się nie przewracał, teraz czuła się wolna. Antay rzuciła okiem na Verdana, który wyglądał jakby miał się zaraz przewrócić, lecz bardziej na to nie zareagowała.

- Rozumiem. - Powiedział cicho i spojrzał znów na nią - Jak byś używała skrzydeł?
Naturalnie, to było pytanie do testu. Westchnął cicho. Już nie pierwszy raz przeprowadzał test. Sam ułożył sobie pytania dotyczące tej rangi, bo tak naprawdę chyba nikt nie wpadł nigdy na pomysł prowadzenia takiego testu. Jednak Verd był rozsądny i da tylko odpowiednim osobom moc latania, a to nie będą żadne sztuczki.

Gość

- Hm... Skrzydła bym używała oczywiście do latania, lecz podczas wojny, łatwiej jest zobaczyć gdzie idą granice wroga, lub chowają się wrogowie. - powiedziała i odwróciła się spowrotem do egzaminatora. Cały czas wiał wiatr, lecz Antayla była spokojna. - Jeszcze można je użyć, w przypadku szybkiego porozumiewania się. Na ziemi mogą być liczne przeszkody, lecz na niebie jest ich nie wiele. Oczywiście, mogłabym je też używać do celów prywatnych, lecz tych nie będę wymieniać. - dodała i machnęła mocno ogonem, który cały czas wisiał w bez ruchu.

//Sory że piszę dopiero teraz, lecz strona nie chciała mi się załadować wcześniej//

Wysłany: Pon 17:50, 07 Mar 2011

//Nieszkodzi. Wink

//

- No dobrze. A może coś jeszcze? - Zapytał znów.
Przymróżył prawe ślepko, a u lewego podniósł brew. Nawet się jednak nie uśmiechał. Wodził wzrokiem po Antayli.

Ale Ciebie męczę. xP

Gość

- Z nieba jest także łatwiej zaatakować przeciwnika. Można jeszcze latanie użyć do odnalezienia zaginionych wilków, lub ratować innych z miejsc niebezpiecznych. - powiedziała spokojnie, myśląc nad sensem zadawanie tego samego pytania dwa razy pod rząd. Popatrzała na niebo, chmury się zbliżały. Nie te piękne białe, lecz te szare, które wróżyły burze.

Wysłany: Nie 10:50, 13 Mar 2011

Tak. Verdana czuł w powietrzu tą grożbę.
- No dobrze. A co byś zrobiła, gdybyś walczyła z drugim latającym wilkiem? Lecz doświadczonym? - Teraz miał pewność.
Ona odpowiedziała, że jak jest na ziemi przeciwnik. Latającego jest trudniej trafić, a szczególnie doświadczonego. Zadał tylko pytanie o przeciwnikach NIE latających.